De geschiedschrijving van de elfen begint bij de kroning van Mirëwen, de eerste elfenkoningin. Na haar dood is zij opgevolgd door haar dochter Annasúrë en later haar kleindochter Melissandra, die nu nog regeert. Omdat een troonswisseling een groot keerpunt is, zijn de elfen bij elke nieuwe koningin een nieuwe jaartelling begonnen. Hieronder staan eerst de scheppingslegendes van de oorspronkelijke elfenrassen en de later ontstane bloedelfen. Daarna volgt een chronologisch overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen in de regeerperiodes van de drie koninginnen.
Scheppingslegende
In den beginne waren er de Oergoden en zij schiepen de wereld Auros. Maar hun schepping was leeg en onbeweeglijk. Al snel besloten zij dat het Leven het missende element was. Daarom creëerden zij de eerste rassen van elf en dwerg om hun wereld meer inhoud te geven. De Goden ontfermden zich over de eerste rassen en leerden hen taal, magie en velerlei andere zaken. De Goden van de Dag vertoonden de grootste genegenheid naar de elfen en dwergen en langzaam aan groeiden deze rassen meer en meer naar het licht.
Maar gedurende de eeuwen groeiden de elfen door. Zij bleven leren van de Goden en ontwikkelden zichzelf steeds verder. Langzaam aan onstonden groepen van elfen die een voorkeur vertoonden voor een bepaalde god. Deze elfen vonden elkaar en gingen in gemeenschappen bij elkaar leven totdat zij langzaam aan steeds grotere onderlinge verschillen gingen vertonen.
Elk van de Kindgoden kreeg zo zijn eigen elfenras. Eerst ontstonden de elfenrassen van de dag: de windelfen (Helena), zonne-elfen (Aurora), woudelfen(Manos) en maanelfen (Radon). Uit hen ontwikkelden zich de elfenrassen van de nacht: de ivoren elfen (Helos), goudelfen (Anata), drakenelfen (Ragnor) en de chaoselfen (Morrigan).
Ergens in die tijd wees de Oergod Chronos de elf Istar, aan tot zijn leerling. Istar trok naar het einde van de wereld en kreeg daar onderricht van Chronos. Toen Chronos besloot van de wereld te vertrekken, vroeg hij Istar om de meest wijze elf van elk ras tot zich te roepen. Aldus geschiedde en acht elfen voegden zich bij Istar. Gezamenlijk namen zij enkele taken van Chronos over in het stabiel houden van de wereld. Deze elfen staan tot de dag van vandaag bekend als grijze elfen, of schemerelfen.
Scheppingslegende bloedelfen
Drieduizend jaar geleden werd er door de elfenkoningin Melissandra een dreiging waargenomen in het midden van Auros. Een kwaadaardige macht was opgestaan, genaamd Mebuch Mazar. In haar wijsheid besloot ze dat deze necromantische macht gestopt moest worden en zij stuurde een leger van haar onderdanen het vaste land in om de strijd met Mebuch aan te gaan. Een leger van windelfen, zonne-elfen, maanelfen en woudelfen trok ten strijde tegen de duistere magiër Mebuch en zijn ondode legioenen.
Helaas voor de elfen bleken zij zo ver van hun thuisland en tegen een dermate onbekende vijand niet in staat om de duistere heer te stoppen. Mebuch Mazar won de strijd en vele van de elfen sneuvelden. Het leger van vijfduizend elfen dat vertrokken was vanaf de eilanden werd haast geheel verslagen op het strijdveld. Slechts tweeduizend elfen wisten te ontkomen en vluchten de nabijgelegen bergketen in.
Mebuch Mazar stuurde zijn troepen achter hen aan en het einde van de overlevenden leek bezegeld.
Vele nachten verborgen de elfen zich in de bergen in een poging te ontkomen aan de ondoden. Kleine schermutselingen werden her en der uitgevochten, maar de elfen wisten een grote veldslag gelukkig te voorkomen. Eenieder van de overlevenden besefte echter heel goed dat ze dit niet lang vol zouden houden. Hun rantsoenen raakten langzaam schaarser en beschadigde wapens, harnassen of kleding konden niet worden vervangen. En voor iedere elf die viel in de strijd kregen de vijandelijke legers er nieuwe lichamen bij voor hun ondode legioenen. Ondanks alle gebeden van de elfen naar Helena, Manos, Radon of Aurora werden zij niet verlost.
Toen de achtste nacht viel echter, kwamen de Goden van de Nacht tot de vluchtelingen van het elfenleger en zij boden de elfen hun redding aan. De Goden van de Nacht zouden hen redden van de ondergang, maar in ruil daarvoor dienden de elfen voortaan de Goden van de Nacht te aanbidden en dienen. De elfen, gesteld voor de keuze vernietigd te worden als zij weigerden aanvaardden dit genereuze aanbod der Goden en trokken zich verder terug in de bergen.
Die nacht ontwaarden zij geluiden van strijd in de bergen en de paar spoorzoekers en verkenners die zij nog hadden kwamen terug met verhalen van wezens van schaduw, geleid door priesters en krijgers in de kleuren van de nacht, die tegen de ondoden streden. En wonnen.
De elfen waren gered voor nu en zij dienden hun overeenkomst te eerbiedigen. Lang dachten ze na over een passend offer voor de Goden van de Nacht, die hen van de dood hadden gered. Maar geen offer leek groots genoeg, geen materiaal kon hun dankbaarheid voor dit wonder uitdrukken. Uiteindelijk werd besloten om het meest essentiële en het meest waardevolle wat een elf in zich droeg te schenken: een deel van zijn eigen leven in de vorm van bloed.
In bloed, zo redeneerden zij, zit namelijk alle levenskracht opgeslagen: zonder kan je immers niet leven en als je er veel van verliest of schenkt word je zwakker. Bloed speelt een belangrijke rol in de bloedelfenmaatschappij; ze ontlenen hun naam eraan. Voor hun veiligheid trokken zij dieper de bergen in en op een plaats aangegeven door de Goden stichten zij hun nederzetting, die later bekend zou komen te staan als “De Stad der Schaduwen”. In deze stad wonen zij nu nog steeds.
Aranië Mirëwen
| 0 | kroning Mirëwen |
| 100 | Malhama: eerste elfenstad van steen |
| 334 | De oversteek |
| 545 | Tweede Rassenoorlog |
| 592 | eerste handelsverdrag met de dwergen |
| 800 | einde Tweede Rassenoorlog |
| 904 | geboorte Annasúrë |
| 1200 | Eerste Rampspoed |
| 1205 | einde Eerste Rampspoed |
| 1500 | einde eerste koninkrijk |
0 Kroning Mírëwen
Aanvankelijk leiden de elfen, net als de meeste volkeren, een nomadisch bestaan. Na de vernietigende Eerste Rassenoorlog trekken de overlevers zich terug op de elfeneilanden om zich daar permanent te vestigen. Na enkele decennia leidt dat tot de kroning van Mírëwen tot eerste Airë Tari (koningin) der elfen. Met dat moment ontstaat ook het eerste elfenkoninkrijk: Aranië Mírëwen. Haar man, Raumo wordt de eerste Cundu (prins).
100 Malhama: eerste elfenstad van steen
Na de kroning van Mírëwen neemt het belang van Malhama, de woonplaats van de koningin, gestaag toe en groeit de welvaart van het jonge rijk. Honderd jaar later zijn alle houten huizen vervangen door stenen huizen.
334 De oversteek
Drie eeuwen voorspoed en ontwikkeling verder zijn alle elfeneilanden gekoloniseerd en waagt Mírëwen zich aan de oversteek. Een expeditie van kolonisten sticht een nederzetting aan het vasteland, genaamd Thuita Hopa.
550 Tweede Rassenoorlog
Een stam beestlingen overvalt onverwacht de elfennederzetting Lindë Osto in het huidige Turingen. De aanval komt als een verrassing en de nederzetting wordt volledig verwoest. Daarmee begint de Tweede Rassenoorlog tussen de elfen en barbaarse stammen van mensen en beestlingen.
600 Eerste handelsverdrag met de dwergen
Tijdens de Tweede Rassenoorlog komt Aranië Mírëwen in contact met het dwergenrijk Trokhar. Gedeelde culturele waarden en een gemeenschappelijke vijand (de dwergen hebben ook last van binnenvallende barbaren) leiden tot een handelsverdrag.
800 Einde Tweede Rassenoorlog
Na een beslissende overwinning op enkele militante beestlingenstammen laat Mírëwen haar troepen terugtrekken naar bestaand territorium en waagt ze geen nieuwe kolonisatiepogingen meer. Het gebied van de elfen op het vasteland blijft beperkt tot een gebied langs de kust die half in het huidige Turingen, half in Raänor ligt. De mensen en beestlingen respecteren dit officieuze verdrag, waarmee de Tweede Rassenoorlog ten einde komt.
904 Geboorte Annasúrë
In het jaar 904 bevalt Mírëwen van haar eerste en enige dochter: Annasúrë.
1200 Eerste Rampspoed
De grijze elf van de goudelfen beraamt een complot tegen enkele andere grijze elfen om meer macht te verkrijgen. Ze wordt echter gedood door de rest voordat ze haar plan kan uitvoeren. De goudelfen sterven uit en door de verstoring in de balans vervalt de wereld in een periode van rampspoed en chaos.
1205 Einde Eerste rampspoed
De zeven resterende grijze elfen weten de taken van hun gesneuvelde collega over te nemen en de balans in de wereld wordt hersteld.
1500 Einde eerste koninkrijk
Mírëwen draagt de macht over aan haar dochter, Annasúrë.
Aranië Annasúrë
| 0 | Kroning Annasúrë |
| 407 | Derde Rassenoorlog |
| 598 | Einde Derde Rassenoorlog |
| 700 | Tweede Rampspoed |
| 753 | Einde Tweede Rampspoed |
| 756 | eerste val van de Raad |
| 800 | tweede val van de Raad |
| 1023 | derde val van de Raad |
| 1401 | eerste dwerg betreedt Mahalma |
| 1989 | geboorte Melissandra |
| 2034 | geboorte Marriandra |
| 2150 | einde Tweede Koninkrijk |
0 Kroning Airë Tari Annasúrë
Annasúrë wordt in haar 596e levensjaar door haar moeder Airë Tari Mírëwen gekroond. Airë Tari Mírëwen laat de kroning plaatsvinden in de troonzaal van Mahalma in bijzijn van de gehele raad, Aranel Hwesta en Annasúrë’s echtgenoot Vilyanonar. Het is niet duidelijk of Airë Tari Mírëwen zich bewust is van de haast die bij de kroning geboden was, maar twee dagen later sterft zij in haar slaap. Airë Tari Annasúrë zet de taak van haar moeder door met heel haar hart.
407 Derde Rassenoorlog
Zoals Airë Tari Annasúrë al had verwacht breekt er in het jaar 407 een grote oorlog uit. De oorlog wordt voornamelijk gevoerd op het vaste land van Auros en in de zee rondom het koninkrijk. Airë Tari Annasúrë weet zich goed staande te houden tegenover het leger van beestlingen en groenhuiden. Tezamen met de dwergen verdedigen de elfen de grenzen van hun beider rijken. Belangrijke momenten uit deze oorlog zijn:
- De val van de Grotlingor Muur
- De strijd bij Hardor’s Pas
- De zeeslag van Ando Martë
- De val van koning Tjerbor
De val van de Grotlingor Muur
Anno 450 weet de vijand door de muur te breken die Hardor’s pas afsluit. Hardor’s pas is op dat moment de enige goed begaanbare weg die naar Trokhar leidt. De groenhuiden weten met hun trommels een lawine te veroorzaken die de muur doet instorten.
De strijd bij Hardor’s Pas
Het duurt vervolgens nog 2 jaar eer de invasiemacht zich door de sneeuw en de brokstukken heen weet te worstelen. Aan het einde van de pas ontstaat een patstelling, waarbij dwergen en de invasiemacht een verbitterde strijd uitvechten voor elke meter. Pas wanneer Airë Tari Annasúrë een deel van haar legermacht naar de pas stuurt ter versterking van het dwergenleger, kantelt de strijd in het voordeel van de dwergen. In 454 nemen de dwergen de pas terug in bezit.
De zeeslag bij Ando Martë
Een aantal jaren is het redelijk rustig; er vinden slechts kleine schermutselingen plaats aan de grenzen. In 502 weten de saurussen echter een bres te slaan in de verdediging van Ando Martë. De elfen zijn totaal verrast door de amfibische beestlingen, die de vloot van achteren weten aan te vallen door er onder door te zwemmen. Tegelijkertijd vallen de groenhuiden aan vanaf het vaste land met een kleine primitieve vloot. Met steun van het drakenregiment weet de superieure zeemacht van de elfen de aanval toch af te slaan.
De val van Koning Tjerbor
In 589 hervatten de groenhuiden en beestlingen de strijd. Deze keer vallen zij Romvardal aan, een nederzetting aan de rand van Trokhar. De strijd wordt gestreden op een heuvelachtig graslandschap, waarbij geen van beide legers zich meer kan verschuilen. Op de 76e dag van de strijd wordt Koning Tjerbor bedolven onder enorme rotsblokken vanuit de catapulten van goblins. Hij sterft op slag. Later wordt duidelijk dat de tactische plannen van de beestlingen en de groenhuiden niet overeenkwamen, waardoor Tjerbor in een verkeerde zone terecht was gekomen. Met de dood van Koning Tjerbor Svenson komt er een einde aan de Derde Rassenoorlog. Ondanks de overwinning hebben de elfennederzettingen aan het vasteland zo te lijden gehad onder de strijd, dat Annasúrë besluit zich terug te trekken van het vasteland.
700 Tweede Rampspoed
De grijze elf van de chaoselfen is over de jaren heen tot de conclusie gekomen dat de vernietiging van een grijze elf en de chaos die daarbij ontstaat goed is voor de wereld. Hij oppert dat deze destructie eens in de 1000 jaar plaats moet vinden als resultaat van een duel tussen een grijze elf en zijn opvolger. De overige grijze elfen zijn het daar niet mee eens en vernietigen de grijze elf van de chaoselfen en daarmee zijn volk. Een periode van hevig natuurgeweld volgt die bijna een jaar aanhoudt. Na afloop verklaart Annasúrë het eiland Tol Yara onbewoonbaar.
In het jaar daarna menen de grijze elfen van de drakenelfen en ivoren een patroon te zien. Ze vrezen dat de grijze elfen van de dag uit zijn op hun vernietiging. Om dat voor te zijn, daagt de grijze elf van de drakenelfen de elfen van de dag uit tot een eerlijke strijd. De grijze elfen van de dag besluiten het niet zo ver te laten komen en vermoorden de grijze elf van de drakenelfen onverwacht. De drakenelfen sterven uit en hun eiland verdwijnt in de zee, waarbij alleen de twee hoogste bergen (het huidige Hano Oronti) zichtbaar blijven. De chaos en het natuurgeweld houden aan.
De grijze elf van de ivoren elfen, Marilaxo, is er nu zeker van dat hij de volgende is. In plaats van te vechten, bereidt hij zelf een ritueel voor dat zijn volk en tempel in 702 naar de bodem van de zee doet zinken. Onder water leven zij voort, onttrokken aan het zicht van de rest van de wereld die ze dood waant. Een dikke mist trekt over hun eiland, dat voortaan bekend staat als Ungohisië.
753 Einde Tweede Rampspoed
De Tweede Rampspoed houdt maar liefst 53 jaar aan voordat de overgebleven grijze elfen de balans in de wereld weten te herstellen. In die tijd wissen ze geleidelijk aan de herinneringen aan de verdwenen rassen uit, totdat de elfen er van overtuigd raken dat ze altijd de Goden van de Dag aanbeden hebben. Het aanbidden van de Goden van de Nacht wordt verboden op de elfeneilanden.
753-1200 Wederopbouw
Hierna volgt een lange periode van wederopbouw, waarin veel onenigheid heerst in de raad. In de periode tussen 750 tot 1200 valt de raad drie keer.
1401 Eerste dwerg in Mahalma
Anno 1400 is het koninkrijk helemaal hersteld van de Vierde Rampspoed, ook dankzij hulp van de dwergen. Als dank voor de enorme inzet nodigt Airë Tari Annasúrë de opperkoning van de dwergen, Normir, uit in Mahalma. Normir accepteert haar aanbod en zet in de lente van 1401 zijn eerste stap in het koninklijk paleis.
1989 Geboorte Melissandra
Airë Tari Annasúrë bevalt in het jaar 1989 op 2585-jarige leeftijd van een dochter: Aranel Melissandra. Dat Airë Tari Annasúrë op zo’n hoge leeftijd nog een dochter krijgt, lijkt velen te verbazen. Melissandra groeit op aan het hof en mag al op jonge leeftijd met haar moeder mee naar vergaderingen van de raad. Het land wordt geteisterd door de Vierde Rampspoed en Airë Tari Annasúrë vindt het belangrijk dat Melissandra goed voorbereid wordt op haar taak.
2034 Geboorte Marriandra
Airë Tari Annasúrë bevalt in het jaar 2034 van haar tweede dochter Aranel Marriandra. Dit meisje wordt zo zorgeloos mogelijk opgevoed. De Vierde Rampspoed is teneinde en de geboorte van Marriandra symboliseert voor velen een nieuw begin.
2150 Einde koninkrijk Airë Tari Annasúrë
In de winter van 2150 komt er een einde aan de regeerperiode van Airë Tari Annasúrë. Op 2746 -jarige leeftijd sterft ze tijdens een bezoek aan Enwa Hopa. Aranel Melissandra wordt door de raad gekroond in plaats van door haar moeder.
Aranië Melissandra
| 0 | kroning Melissandra |
| 5 | expeditie naar Necropool |
| 7 | stichting Stad der Schaduwen |
| 175 | huwelijk Airë Tari Melissandra en Cundu Rosèn |
| 251 | Pact Aranië Melissandra, Trokhar, Donkerwoud en Savanna |
| 300 | Grote Orkenoorlog |
| 700 | einde Grote Orkenoorlog |
| 1252 | eerste handelsverdrag met de mensen |
| 1553 | Kleine Orkenoorlog |
| 1630 | einde Kleine Orkenoorlog |
| 2250 | eerste aanvallen vanuit de Necropool |
| 2588 | Melissandra oudste Elf |
| 2750 | eerste mens in Mahalma |
| 2980 | Grote Ondodenoorlog |
| 3010 | Mebuch verslagen en delegatie van bloedelfen |
| 3011 | Derde rampspoed en hereniging |
| 3013 | Belegering Stad der Schaduwen |
| 3014 | Vernietiging Necropool |
0 De kroning van Airë Tari Melissandra
Melissandra wordt in haar 161e levensjaar door de raad gekroond en is daarmee de jongste koningin der elfen. Al meteen krijgt de jonge koningin het zwaar. Er is nog steeds veel te herstellen sinds de Vierde Rampspoed. Daarnaast heerst er grote onenigheid in de raad die leidt tot onduidelijke ruzies. Melissandra laat bij haar aanstelling onmiddellijk de volledige raad aftreden en iedereen zich herkiesbaar stellen. Iedere elf die een bedreiging is voor het koninkrijk laat zij aan de discretie van het Pegasusregiment. Airë Tari Melissandra staat erom bekend de wetten van het koninkrijk streng na te leven en de leer van Helena met een harde hand te volgen.
5 Expeditie naar de Necropool
Al vrij snel na haar kroning begint Melissandra met de voorbereiding van een expeditie naar de Necropool om de opkomende Mebuch Mazar de kop in te drukken. De veldtocht vindt plaats in het jaar 5. Mebuch Mazar vernietigt het leger, dat nooit meer teruggezien wordt in Aranië Melissandra.
7 Stichting Stad der Schaduwen
Overlevenden van de expeditiemacht van Melissandra stichten in een vallei in de Runebergen de Stad der Schaduwen.
175 Trouwerij Airë Tari Melissandra en Cundu Rosèn
Airë Tari Melissandra trouwt in het jaar 175 met Cundu Rosèn. Omdat haar trouwerij plaats vindt na haar kroning, wordt het feest door de hele bevolking gevierd. De feestelijkheden duren 1 jaar. Airë Tari Melissandra en Cundu Rosén laten de plechtigheid zelf in een kleinere groep plaatsvinden. Slechts trouwe vrienden en familie reizen met het bruidspaar af naar Noreyanar waar zij elkaar hun eeuwige liefde beloven.
251 Pact Aranië Melissandra, Trokhar, Donkerwoud en Savanna
Vanwege de grote schade die de Vierde Rampspoed heeft aangericht, willen de koningen en koninginnen van de vier grote rijken een Vierde Rassenoorlog voorkomen. In het jaar 250 starten de vredesbesprekingen, die leiden tot een ondertekende overeenkomst in de stad Leeuwenberg in 251.
300 Grote Orkenoorlog
De groenhuiden zien het vredesverdrag als een bedreiging, met name omdat de ursine en de feline – hun oude bondgenoten – zich in het kamp van hun oude vijanden scharen. Bovendien blokkeert de alliantie een vrije doortocht naar Trokhar. De groenhuiden besluiten daarom om via mensen- en saurusgebied de elfen aan te vallen.
De eerste 200 jaar bestaat de oorlog voornamelijk uit pogingen van de groenhuiden om het water over te steken. Dit leidt tot op talloze schermutselingen op zee. Pas rond het jaar 500 vindt er een geslaagde invasie plaats op Ando Martë, doordat de elfen laks geworden waren in het onderhouden van hun vloot en de volhardendheid van de groenhuiden onderschatten. Eenmaal aan land graven de groenhuiden zich in. Het duurt ruim 200 jaar eer Ando Martë weer helemaal orkvrij is en de oorlog formeel beëindigd wordt.
1252 Eerste handelsverdrag met de mensen
Airë Tari Melissandra stuurt een raadslid naar het vasteland om een handelsverdrag op te stellen met Silesia.
1553 Kleine Orkenoorlog
Anno 1553 doen de groenhuiden opnieuw een poging om de elfen aan te vallen, over zee. Deze keer missen de groenhuiden hun kleinere troepen van mensen en beestlingen. De mensen willen hun handelsverdrag niet in gevaar brengen, en de beestlingen hebben het te druk met hun eigen oorlogen. Hoewel de Grote Orkenoorlog ook voornamelijk door groenhuiden werd gevoerd, mist het leger zijn extra versterking. Het lukt de groenhuiden deze keer niet de zee over te steken. Na nog geen honderd jaar wordt de strijd opgegeven.
2250 Aanvallen vanuit de Necropool
Het woestijngebied rondom centraal Auros heeft zich in de jaren enorm uitgebreid. In 2250 vallen voor het eerst ondoden in grote groepen aan. Het leger lijkt onuitputtelijk. De ondoden staan opnieuw op nadat ze neergeslagen worden. Silesia wordt verwoest en de ondoden rukken verder op. Ze worden echter verslagen door de alliantie van 251.
2588 Airë Tari Melissandra oudste elf
In de zomer van 2588, bereikt Airë Tari Melissandra de leeftijd van 2749 jaar. Hiermee is zij de oudste elf die ooit in het koninkrijk geleefd heeft. Airë Tari Melissandra heeft nog geen troonopvolgster aangewezen en bezit zelf geen dochters.
2750 Eerste mens in Mahalma
In het jaar 2750 zet de eerste mens voet in Mahalma, wegens handels- en vredesbesprekingen tussen Aranië Melissandra en Hoog-Thuring.
2980 Grote Ondodenoorlog
Er verschijnen weer ondoden uit de Woestijn die aanvallen uitvoeren op verschillende volken op het vasteland. De oorlog eindigt pas met de dood van Mebuch Mazar in 3010.
3010 Delegatie van bloedelfen
De raad van de Stad der Schaduwen zendt via een teleportatiespreuk een delegatie bestaande uit Caelyn Talrunya, Lunyra Telrunya, Inanna H’Yvannon en Yaran Gaum uit om het contact met het verloren gewaande thuisland te herstellen en om hulp te vragen. Deze delegatie bereikt Aranië Melissandra in 3011.
3011 Derde Rampspoed en hereniging
Vlak voor zijn dood heeft Mebuch Mazar een aanslag gepleegd op de grijze elf van de zonne-elfen, die in 3011 dreigen te sterven. Er volgt een derde rampspoed die het land in chaos stort. Omdat de oorzaak van de ramp op dat moment nog niet bekend is, vraagt het Pegasus Regiment om hulp van buitenaf. Een groep avonturiers reist naar Ando Martë om aan die oproep te voldoen. Tegelijk met de avonturiers komt een delegatie van bloedelfen aan uit de Stad der Schaduwen.
De komst van de avonturiers en de Rampspoed zorgen voor een politieke crisis en de raad komt in een impasse terecht. De avonturiers worden formeel naar huis gestuurd, maar heimelijk in staat gesteld om verder te zoeken naar een oplossing. Dit leidt tot de herontdekking van Marilaxo en de ivoren elfen, alsmede de geschiedenis van de overige verloren elfenrassen. Als gevolg daarvan worden de Goden van de Nacht in ere hersteld. Er wordt een vervanger voor de stervende grijze elf naar het einde van de wereld gezonden, waarmee de balans weer in ere wordt hersteld.
Aranië Melissandra tekent vervolgens een intentieverklaring met de Stad der Schaduwen om te komen tot een hereniging van beide rijken, waarna de onderhandelingen worden geopend. Als onderdeel daarvan begint Aranië Melissandra met de voorbereidingen van een campagne tegen de Necropool.
3012 Locus wordt grijze elf
De windelf Locus, priester van Cayla, wordt wegens zijn kennis van tijd en ruimte door Istar gevraagd zich aan te sluiten bij de grijze elfen. Hij stemt hierin toe.
3013 Belegering Stad der Schaduwen en vernietiging Necropool
Het kost ruim twee jaar om de strijdmachten voor te bereiden, voorraden te vergaren, allianties te sluiten en te verplaatsen naar de stad. In de tussentijd krijgt de Zwarte Orde lucht van de plannen en zet het een massaoffensief ingezet om de Stad der Schaduwen definitief te verwoesten.
In de winter van 3014 sluit de Zwarte Orde de passen rondom de Stad af, om vervolgens in het voorjaar beleg te slaan om de Stad. Het leger van het elfenrijk en hun bondgenoten arriveert enkele weken later, maar slaagt er niet in het beleg op te heffen. Dat lukt pas wanneer de macht van de Zwarte Orde van binnenuit gebroken wordt door een groep avonturiers die geïnfiltreerd zijn in de Necropool. Onder deze avonturiers bevinden zich ook enkele leden van de eerder genoemde delegatie uit de Stad der Schaduwen en diverse andere elfen.
