Grim en Pristine de Dwergen
Passend bij hun ondergrondse bestaan zijn de meeste dwergen een goede kop kleiner dan mensen. In spierkracht en uithoudingsvermogen zijn dwergen echter sterk in het voordeel ten opzichte van de meeste andere rassen. Daarbij staat de dwerg stevig op zijn benen, een logisch gevolg van een gevaarlijk leven onder de grond.
Hoewel een aantal vreemde verhalen de ronde doen, is er wel degelijk een verschil te zien tussen mannelijke en vrouwelijke dwergen. De mannen dragen lange, vaak rossige, baarden die zij zeer nauwkeurig verzorgen. Vlechten en sieraden in de baard zijn een weerspiegeling van het aanzien van de dwerg. De baard wordt niet gekort, met als uitzondering het afscheren van de baard als straf voor een misdaad tegen de clan (het zogenaamde ‘ontbaarden’). Vooral de mannen hebben dikwijls een diepe, ver dragende stem welke doet denken aan het verre rommelen van een ondergrondse vulkaan.
Dwergenvrouwen doen qua spierkracht niet onder voor menselijke mannen, al zijn zij in veel gevallen wat behendiger en minder vierkant gebouwd dan dwergenmannen. Vrouwen hebben geen baard, maar laten hun hoofdhaar doorgaans lang groeien, versierd met vlechten en sieraden. Sommige dwergenvrouwen houden hun haar liever kort uit praktische overwegingen. Het is ook niet zo zwaar beladen als bij de mannen.
Dwergen worden gemiddeld zo’n 400 tot 600 jaar oud, al zijn er genoeg uitzonderingen bekend die langer leefden.
Dwergen hebben een sterk gevoel van trots en eer en hun levenswijze is ‘down to earth’: geen woorden, maar daden. Zowel in omgang als in het verkondigen van hun mening zijn dwergen zo standvastig als de rotsen waarin zij leven, hetgeen resulteert in grote loyaliteit aan hun clan en aan degenen die dat (in hun ogen) verdienen. De belofte van een dwerg is hem heilig: ‘een dwerg een dwerg, een woord een woord’ is een fameus gezegde onder de volkeren van Auros. De keerzijde van de standvastigheid van de dwerg is dat als een dwerg ooit onrecht is aangedaan, hij dat niet zal vergeten en zeker niet zomaar zal vergeven.
De standvastigheid van de dwergen maakt hen, in de ogen van buitenstaanders, wat koppig in de omgang. Maar wanneer een dwerg tot actie over gaat, is hij niet te stuiten! Vanwege hun lange levensspanne hebben dwergen, net als het andere eerste ras, een wijsheid en inzicht die de jongere rassen dikwijls missen.
Dwergen zijn van nature pragmatisch ingesteld wanneer het gaat om handel drijven met de andere volkeren. Als het winst oplevert, maakt de vorm van de oren niet uit. Historisch gezien hebben ze een goede verstandhouding met de elfen, die hun oudste bondgenoten zijn. Met alle andere rassen hebben de dwergen over de millennia heen momenten van vrede en momenten van oorlog gekend. Momenteel is hun verhouding met de groenhuiden vrij slecht.
Dwergen hechten veel belang aan traditie. Dingen die al eeuwen op een bepaalde manier worden uitgevoerd zullen niet zomaar veranderen. Eén van de belangrijkste tradities van de dwergen is de verering van de voorvaderen, of ‘stamvaders’. Een dwerg zal, wanneer hij zich voorstelt, altijd benoemen wie zijn voorouders waren. Hij verwacht dit eigenlijk ook van anderen, om zich een beeld te kunnen vormen van de vreemdeling.
