De woestijn in het midden van Auros is niet zo dor en leeg als hij lijkt: vele rassen weten te overleven en zelfs een redelijk comfortabel bestaan op te bouwen in dit overwegend barse klimaat. De mensen zijn hier het best in geslaagd. Diverse (semi-)nomadische families van bedoeïenen noemen de woestijn hun thuis en er zijn zelfs her en der enkele goed verscholen nederzettingen.
Bestuur
De woestijnnomaden kennen geen centraal gezag. Ze zijn georganiseerd in stammen, die uit een of meerdere families bestaan. Binnen een stam zet vaak een man de koers uit (de meest wijze, meest krachtige, de slimste handelaar of juist de oudste in de familie), al speelt zijn vrouw achter de schermen vaak een grote rol. Bij de spaarzame nederzettingen die permanent bewoont zijn heeft de stamoudste zich vaak een bijzondere titel aangemeten (sultan, shah of padishah). Omdat deze nederzettingen zich altijd nabij een oase bevinden, beschikken deze sultans en shah’s wel vaak over grote macht en daarmee rijkdom in hun regio.
Het morele kompas van de stammen wordt gevormd door zogenoemde ‘wetenden’. Dit zijn oudere bedoeïenen, man of vrouw, meestal niet jonger dan 40, die bekend staan om hun levenservaring en wijsheid. Zij houden zich het meeste bezig met bestuur, religie en mystieke zaken. Zij houden er strenge leefregels op na en gaan zich zelden of nooit te buiten aan drank of verdovende middelen. Wetenden zijn te herkennen aan een witte tulband en een woeste baard (bij mannen, maar incidenteel ook bij vrouwen).
Cultuur
De bedoeïenen zijn een volk van uitersten, gastvrij en vriendelijk maar ook snel beledigd en boos. Familie-eer en trots spelen een grote rol, evenals handel en soms strijd over de spaarzame hulpbronnen die de woestijn biedt. Over oases en vee is al menige strijd uitgevochten tussen verschillende stammen, al zijn de nomaden terughoudend met het nemen van levens. De woestijn is hard en je weet nooit wanneer je je vijandend nodig hebt om samen te overleven.
Voor zowel mannen als vrouwen is in principe alles mogelijk. Iedereen kan elk beroep uitoefenen maar bijvoorbeeld ook een harem bezitten, zolang er maar genoeg geld is om die te onderhouden. Bezit, gedrag en capaciteiten bepalen in hoge mate de sociale status. Dieven en moordenaars staan in een laag aanzien en worden zeer streng bestraft.
Gastvrijheid is heilig. Vreemdelingen zullen altijd uitgenodigd worden voor een kopje thee of een praatje. Bedoeïenen komen in eerste instantie open en vriendelijk over, wat overigens hoeft niet te betekenen dat ze daadwerkelijk zo zijn! Façade speelt een belangrijke rol, met name bij reiznede handelaren. Voor hen is iedereen hun beste vriend.
Het vertellen van verhalen speelt een belangrijke rol in de cultuur van de bedoeïenen. Er wordt weinig geschreven; de meeste geschiedenis en informatie wordt mondeling overgebracht. Het vertellen van verhalen is daarom niet alleen vermaak, maar ook een vorm van handel. Een goed verhaal wordt zelden voor niets verteld.
Ze lopen bijvoorbeeld hun paden aan de hand van verhalen over herkenbare plekken en niet aan de hand van kaarten, die zo goed als onbruikbaar zijn in de woestijn. Ook zijn de verhalen die ze vertellen rond het kampvuur een graadmeter voor de gasten. Met vrolijke verhalen met een goede afloop laat de familie merken dat de gast welkom is en als vriend wordt beschouwd, worden de verhalen meer grimmig, dan is er iets verstoord in de relatie.
Religie
Bedoeïnenen zijn niet meer of minder religieus dan de meeste mensen: alle goden worden aangehangen, maar de mate waarin verschilt per persoon. Alleen Manos is wat minder populair in de woestijn. De bedoeïenen zullen het niet hardop zeggen, maar veel geloven stiekem dat Manos hen verlaten heeft – vandaar het hardvochtige klimaat.
De woestijn kent daarnaast haar eigen bijgeloof: het geloof in djinni, bovennatuurlijke wezens die vaak huizen in alledaagse dingen als planten, rotsen, gebruiksvoorwerpen, etc. Djinni hebben hun eigen wil en kunnen, afhankelijk van hun humeur en de manier waarop je ze behandelt, je helpen of tegenwerken. Ze laten zich zelden zien, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn!
Er is geen vastomlijnde manier om met djinni om te gaan; elke stam heeft daar zijn eigen gewoontes voor die ook nog per persoon kunnen verschillen. Sommige bedoeïenen zijn continu bezig met het gunstig stellen van allerlei djinni met offeringen en kleine rituelen, zoals het strooien van zout. Andere bedoeïenen maken zich er nauwelijks druk om. Alleen djinni van belangrijke plekken zoals oases worden door vrijwel iedereen gerespecteerd, zelfs de bedoeïenen die er eigenlijk niet in geloven (‘baat het niet, dan schaadt het ook niet’). Elfen worden soms voor djinni aangezien, vanwege hun puntige oren en lange levensduur.
Er zijn ook bedoeïenen die geloven ook in een speciaal soort djinn: de qarin. Elk mens, zo claimen ze, krijgt een eigen qarin toegewezen. Dit is een duistere djinn die op zwakke momenten, veelal ’s nachts, in je oor fluistert en je probeert over te halen om kwade en zondige dingen te doen. Je kunt jezelf beschermen tegen een qarin door een speciaal amulet daarvoor te maken, een tawiz. Je qarin kan dan niet bij je komen, maar zal wel proberen je je tawiz te laten verliezen (bijvoorbeeld door je omgeving te beïnvloeden.
Strijdkrachten
Elke stam heeft zijn eigen strijdkrachten, vaak de jongere mannen en vrouwen van de groep. Zij hebben een vechtstijl die volledig is afgestemd op het klimaat waar ze in wonen, wat onder meer betekent dat zware bepantsering nooit wordt gebruikt. In plaats daarvan ligt de nadruk op snelle, effectieve aanvallen en het ontwijken daarvan. Er wordt veel gebruik gemaakt van kromme zwaarden, dolken en andere werpwapens, maar ook staven (bijvoorbeeld bij het verdedigen van vee). Lichte bepantsering (leer) wordt soms gedragen, maar dan onder de wijdvallende woestijngewaden en dus zelden zichtbaar.
Handel
Met de volken buiten de woestijn onderhouden de nomaden een ambivalente relatie. Veel gecivilizeerde volkeren hebben weinig vertrouwen in de nomaden, vanwege hun opportunistische levenstijl en – tot kort geleden – het feit dat ze soms openlijk met de Necropool handelden. Maar omdat de bedoeïenen ook toegang hebben tot zeldzame maar waardevolle spullen uit de woestijn, zoals alchemische ingrediënten en edelstenen, worden ze wel gedoogd in veel handelsposten aan de grens van de woestijn.
De Fantastische Al’Akazam, meester alchemist (links)
